مسکرات سیاسی

تعریف مُسکر:

سَکَرَ در ادبیات عرب به هر آنچه سبب سد عقل شود گفته می‌شود. «مسکرات» مجموعه نوشیدنی‌‌هایی است که عقل را زایل و مسدود می‌نماید. «سکرات الموت» حالتی از مرگ است که در آن عقل کارایی خود را از دست می‌دهد. در نفس‌شناسی انسان نیز دو قوه شهویه و غضبیه در حالت غلبه سبب سکرات العقول می‌شود که در نقشه انسان در قرآن قابل تبیین است.

مستی و زوال عقل ممکن است در هر زمینه ای بنا به دلایلی برای انسان حادث شود یکی از آن موضاعات، سیاست است، که متاسفانه مستی و زوال عقلانیت در آن بیداد می کند.

در ادامه به بعضی از عوامل ایجاد حالت سکرات سیاسی رایج در بین مردم و مسئولین می پردازم.

2 قطبی سازی:

بعضی از افراد به اشتباه یا تعمدا کشور را به دو قطب اصلاح طلب و اصول گرا تقسیم می کنند تا ضعف های خود را پشت این تابلوها مخفی کنند، در صورتی که هر دو جناح در زمینه های متعدد افراط و تفریط می کنند درست این است که کشور را به 2 قطب یکی وسط و میانه و قطب دیگری افراط و تفریط تقسیم کنیم، یکی از خواستگاه های این اتفاق انتخابات است که در آن فضا را طوری احساسی میکنند که مردم به دور از تعقل انتخاب کنند، در انتخابات ها فریب قطبیته شدن فضا را نخورید، ببینید کاندیدها چی گفتند و چطور عمل کرده اند، اگر مطابق آرمان های نظام اسلامی بود که شما هم وارد قطب وسط شده اید، خواه اصطلاحا اصلاحاتی باشید و یا اصولگرا.

جناح و قبیله گرایی:

قبیله گرایی ریشه های عمیق تاریخی، جغرافیایی، سیاسی دارد، نه قبیله بد است و نه جناح، بلکه آن چیزی که تقبیح شده است قبیله گرایی است، مثلا اگر دیدی پسر عمه ات با کسی درگیر شده و شما بدون هیچ بحث و سوالی رفتید کمکش و سیر دلتان آن بدبخت را زدید شما دچار قبیله گرایی اجتماعی شده اید، که هم خلاف عقل است و هم دین، در باب درگیری های سیاسی دقیقا مطلب همین است، و نباید ،صمٌ بکم، بشینید و سیاستمداران را تایید کنید باید فرد را به چالش عقلی بکشانید چه خودی، چه بیخودی! مثلا یکی از اشتباهات دولت دکتر احمدی نژاد که خیلی بارز بود قبیله گرایی سیاسی بود که حتی ایشان در آخرین سال ریاست خود گفتند که هیات دولت خط قرمز ماست و این یک نمونه از هزاران نمونه عدم تعقل و مستی سیاسی است.

حب و بقض ها:

میگویند که لیلی چهره زیبایی نداشته اما مجنون عاشقش بود و زشتی ها را نمی دید و مورد نکوهش مردم قرار می گرفت در باب علاقه ها امام علی می فرمایند: حُبُ الشی یُعمی وَ یُصَم یعنی علاقه به چیزی انسان را کور و کر میکنند

در مباحث سیاسی هم عده ای همچون مجنون دچار حب و بقض های عقل گریز می شوند و ممکن است به حدی برسد که فرد، هفت خط جام را بنوشد و در مستی کامل به قضایا نگاه کند، مثلا یکی عاشق برجام است و حب کامل دارد، حالا هر کسی بیاید انتقادی به آن کند و معایبش را بشمارد با واکنش عاشق روبه رو میشود و بالعکس کسی بقض کامل دارد و مزایا را نمیبیند، واقعا یکی از مسکرات سیاسی همین حب و بقض ها است.

 

در امواج پر طلاطم سیاست سعی کنیم با عقلانیت برخواسته از دین و فطرت موج سواری کنیم، تا در این دریا، به چنگال امواج دچار نشویم

نویسنده: احسان ملایی

انتشار مطلب با ذکر منبع بلا مانع ست

کانال ما را دنبال کنید

telegram.me/ba30rati